Ο 23χρονος μέσος με συνέντευξή του στο a-sports.gr περιγράφει την εμπειρία του στους Κρητικούς, αλλά δεν ξεχνά και την τριετία του στον ΠΑΣ Γιάννινα
Στιγμές που κανένας επαγγελματίας δεν θα ήθελε βίωσαν στον Εργοτέλη οι ποδοσφαιριστές του αυτό το διάστημα. Μια ομάδα που ξεκίνησε με όνειρα για να επιστρέψει στη Σούπερ Λίγκα διαλύθηκε μέσα σε λίγους μήνες.
Τα οικονομικά προβλήματα ήταν γνωστά, όμως υπήρχε η αισιοδοξία πως θα βρεθεί λύση. Το ρόστερ που δημιουργήθηκε ήταν αρκετά καλό και ικανό να πάει ψηλά, όμως τελικά τα εμπόδια που υπήρχαν αποδείχτηκαν απροσπέλαστα, με αποτέλεσμα την Τρίτη (19/1) να γίνει γνωστό πως οι Κρητικοί αποχωρούν από το πρωτάθλημα.
Με αυτή την αφορμή το a-sports.gr επικοινώνησε με τον Μιχάλη Αυγενικού, έναν από τους πρωταγωνιστές του φετινού Εργοτέλη. Αποτελούσε βασικό γρανάζι στη μηχανή της ομάδας έχοντας πάει εκεί το καλοκαίρι από τον ΠΑΣ Γιάννινα.
Ο 23χρονος μέσος εξήγησε ποιες ήταν οι πολύ μεγάλες δυσκολίες που βίωσαν εκείνος και οι συμπαίκτες του. Μεταξύ άλλων, τόνισε πως θα έχει αρκετές ευχάριστες αναμνήσεις από το πέρασμά του στον Εργοτέλη, είπε τα καλύτερα για τον Σταύρο Λαμπράκη, ενώ δεν έκρυψε την απογοήτευσή του για τη διάλυση μιας ομάδας που υπό άλλες συνθήκες θα πρωταγωνιστούσε.
Πότε συνειδητοποιήσατε ότι η σεζόν δεν βγαίνει;
«Ξέραμε από την αρχή ότι θα ήταν δύσκολα. Η διοίκηση μας είχε εγγυηθεί ότι έναν μισθό θα τον έχουμε, αλλά θα καθυστερεί μέχρι Ιανουάριο η δόση των συμβολαίων μας. Από εκεί και πέρα μας είχαν πει ότι όλα θα είναι τέλεια. Μας ζήτησαν να κάνουμε υπομονή μέχρι Ιανουάριο. Ωστόσο, δεν παίρναμε ευρώ και αρχίσαμε να πιέζουμε. Μας έδιναν μόνο κάτι λεφτά γύρω στα 200 με 300 ευρώ. Είχαμε πρόβλημα και με τα σπίτια μας. Ήθελαν οι σπιτονοικοκύρηδες να μας κάνουν έξωση. Κάποια παιδιά τα πέταξαν έξω. Κάποια παιδιά δεν είχαν να φάνε ή λεφτά για να βάλουν βενζίνη.
Από τον Νοέμβριο και μετά συζητιόταν ότι τον Ιανουάριο πάμε για διάλυση. Η ομάδα όδευε προς τα εκεί. Εμείς παίξαμε με την Κέρκυρα πιστεύαμε ότι μπορεί να είναι το τελευταίο ματς και το κερδίσαμε. Τα Χριστούγεννα δεν πήραμε τίποτα. Γυρίσαμε, παίξαμε το Κύπελλο και τότε πήραμε κάποια λεφτά, όχι από την ομάδα, αλλά από χορηγούς. Είπαμε "μακάρι να ορθοποδήσουμε". Μας είπαν ότι ήταν για λίγες μέρες τα χρήματα που πήραμε, μας εξήγησαν πως σύντομα θα μας δώσουν κι άλλα και μας έκαναν να πιστέψουμε ότι θα συνεχίσουμε. Παίξαμε με τον Πανιώνιο, πήγαμε στην Καρδίτσα, αλλά το κάναμε σαν χατίρι. Το αποφασίζαμε εμείς οι παίκτες μόνοι μας. Μετά από την Καρδίτσα μας είπαν να κάνουμε υπομονή μέχρι τις 17 Ιανουαρίου. Παίξαμε με Πανιώνιο ξανά, υποδεχτήκαμε τα Τρίκαλα, αλλά αυτή ήταν η τελευταία ευκαιρία. Μετά τα Τρίκαλα μας είπαν ότι δεν βρέθηκε κάτι και το μαγαζί έκλεισε».
Μετά τη διακοπή κάποια παιδιά έφυγαν. Οι υπόλοιποι γιατί μείνατε;
«Αυτά τα παιδιά που έφυγαν, όπως οι Παμλίδης και Γρομητσάρης, είχαν κάτι στα χέρια τους από μια πιο υγιή ομάδα που χτυπάει την άνοδο. Δεν ζήτησαν ούτε λεφτά ούτε τίποτα, απλώς έφυγαν σαν κύριοι. Εμείς πιστέψαμε ότι ίσως βρει τον δρόμο της η ομάδα. Αν έμενε η ομάδα, θα ήταν ιδανικές οι συνθήκες. Δεν βρέθηκε κάτι και αναγκαστήκαμε και το κλείσαμε».
Τι λέγατε στη συνέχεια μεταξύ σας;
«Αυτό λέγαμε ήταν ότι θα βάλουμε πλάτη στην ομάδα μήπως και βρεθεί λύση. Υπομονή για άλλη μία εβδομάδα μάς ζητούσαν. Βάζαμε πλάτη και γι' αυτό το τραβήξαμε έως εδώ. Τα Τρίκαλα ήταν η τελευταία ευκαιρία και δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί κάτι. Κάποιοι δεν φάνηκαν αντάξιοι των λεγομένων τους. Άλλα μας είχαν υποσχεθεί το καλοκαίρι».
Το κίνητρο στα τελευταία ματς ποιο ήταν; Παίζατε καθαρά για σας;
«Πρώτα παίζαμε για τη φανέλα και μετά για τους εαυτούς μας. Εγώ προσωπικά τα λεφτά μου δεν θα τα διεκδικήσω. Κάποιοι άλλοι έχουν δικαίωμα. Οι υπάλληλοι και οι μασέρ θα τα χάσουν. Δούλευαν αποκλειστικά στον Εργοτέλη και έχουν οικογένειες. Παίζαμε και γι' αυτούς μήπως και βρεθεί μία λύση και πληρωθούν οι άνθρωποι. Δεν σκεφτόμασταν ότι είμαστε απλήρωτοι και δεν θα κατέβουμε να παίξουμε».
Τι σου μένει από αυτή την περιπέτεια;
«Για μένα θεωρώ ότι, αν πληρωνόμασταν, είχαμε δηλαδή όλα τα απαραίτητα, θα βρισκόμασταν στην τριάδα και θα διεκδικούσαμε άνοδο. Το υλικό που έχουμε είναι πολύ καλύτερο από ομάδες που είναι ψηλά. Ήμασταν μία οικογένεια. Αν δεν υπήρχε καλό κλίμα, θα το είχαμε κλείσει πριν τα Χριστούγεννα το μαγαζί. Έκανα πολλούς φίλους, πολλά καλά παιδιά έστω και σε αυτό το διάστημα. Είναι κρίμα».
Πιο καλές στιγμές ήταν η νίκη με Παναιτωλικό στο Κύπελλο και το διπλό στην Κέρκυρα;
«Υπάρχουν καλές στιγμές που δεν έχουν να κάνουν και με τους αγώνες... Μπορώ να θυμηθώ και το διπλό στον Αχαρναϊκό τη 2η αγωνιστική. Η νίκη με τον Παναιτωλικό δεδομένα ήταν από τις πιο σημαντικές στιγμές. Θα ανέφερα και το τελευταίο μας ματς με τα Τρίκαλα. Είχαμε πολύ καλή απόδοση. Λέγαμε ότι είναι τελευταίο μας ματς. Μόνο καλές στιγμές έχω να σας πω από την παρουσία μου στον Εργοτέλη».
Σε ενοχλεί που τελείωσε έτσι; Ο Εργοτέλης έδειχνε μια ομάδα που δεν είχε ταβάνι. Η σταθερότητα σας έλειπε.
«Εννοείται πως μας μένει μια πικρία. Δεν είχαμε ταβάνι. Όλα τα ματς τα χτυπούσαμε στα ίσια. Μέσα στην ΑΕΛ κερδίζαμε μέχρι το 89' και χάσαμε από δύο φάσεις... Και τον Πανιώνιο δηλαδή τον κοντράραμε στα ίσια, μία από τις καλύτερες ομάδες στη Σούπερ Λίγκα. Αν ήμασταν υγιές σωματείο, όλα θα ήταν αλλιώς. Είχαμε, όμως, 1.000 προβλήματα... Αξίζει να σημειωθεί ότι σημαντικό ρόλο στο να αντέξουμε τόσο έπαιξε ο Σταύρος Λαμπράκης. Κρατούσε την ομάδα μόνος του μέχρι και τώρα. Μας έδινε δύναμη και κουράγιο. Αν ήταν άλλος, δεν θα συνέχιζε η ομάδα».
Το καλοκαίρι εσύ γιατί επέλεξες τον Εργοτέλη;
«Εγώ ενημερώθηκα ότι θα μείνω ελεύθερος 2-3 μέρες πριν τελειώσουν οι μεταγραφές. Όλες οι ομάδες στη Σούπερ Λίγκα είχαν κλείσει τα ρόστερ και σχεδόν όλες της Β' Εθνικής. Δεν ήταν εύκολο να βρεθεί ομάδα. Στον Εργοτέλη πήγα επειδή με βοήθησε και ο Γιάννης Πετράκης».
Αλήθεια, πώς ήταν να φεύγεις ύστερα από μία τριετία στον ΠΑΣ; Ήσουν στην ομάδα που άγγιξε την έξοδο στην Ευρώπη δύο φορές...
«Αυτό που είχαμε στα Γιάννενα τρία χρόνια έμοιαζε με ό,τι χτίσαμε και στον Εργοτέλη, δηλαδή μια ομάδα δεμένη. Αυτό ήταν το μυστικό. Τρία χρόνια στον ΠΑΣ είχαμε σχεδόν τα ίδια άτομα και το κλίμα ήταν εξαιρετικό. Μένει η πικρία που, ενώ βγήκαμε πεντάδα, δεν καταφέραμε να πάμε Ευρώπη. Έγινε για άλλους λόγους. Μιλάω καθημερινά με τα παιδιά από τα Γιάννενα και τους παρακολουθώ. Έκανα αρκετούς φίλους εκεί».
Την πρώτη φορά το πανηγυρίσατε και μάθατε εκ των υστέρων πως δεν θα παίξετε στην Ευρώπη. Τη δεύτερη ενημερωθήκατε λίγο πριν τελειώσει το πρωτάθλημα για την έλλειψη άδειας, αδειάσατε ψυχολογικά και τερματίσατε έκτοι. Ήταν ακόμη πιο δύσκολο να το διαχειριστείτε πέρσι αυτό που έγινε;
«Ναι, υπήρχε μία απογοήτευση ακόμα μεγαλύτερη. Την πρώτη φορά ίσως υπήρχαν και δικαιολογίες ότι ίσως δεν περίμεναν να φτάσουμε τόσο ψηλά. Τη δεύτερη φορά όντως μας έπεσε πιο βαρύ. Την είχαμε πατήσει μία φορά, δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι μας συμβαίνει πάλι. Ο πρόεδρος, όμως, και η ομάδα έκαναν τα πάντα. Τους το αναγνωρίζουμε αυτό».
Τι δεν πήγε όπως περίμενες στον ΠΑΣ; Όταν είχες πάει, ήσουν πολύ μεγάλο ταλέντο με συμμετοχές στην Εθνική Νέων.
«Ήταν και θέμα συγκυριών. Έπεσα πάνω σε πολύ καλούς και έμπειρους παίκτες. Θυμάμαι την πρώτη χρονιά το δίδυμο Τσουκαλά - Λίλα. Από τα πιο αθλητικά δίδυμα που υπήρχαν. Θα ήταν πολύ δύσκολο να μπω στην ενδεκάδα, μιλάμε για πολύ καλούς και έμπειρους παίκτες. Δεν ξέρω... Φταίω σίγουρα κι εγώ, ελπίζω να μου δοθεί ξανά μία αντίστοιχη ευκαιρία και να δείξω ότι μπορώ να ανταπεξέλθω. Δεν είχα και ρυθμό πάντως. Δεν έπαιξα συνεχόμενα παιχνίδια και ήταν δύσκολο. Η καλύτερη προπόνηση είναι οι αγώνες. Εδώ με στήριξαν, πήρα παιχνίδια και έβγαλα περισσότερα πράγματα».
Τέλος, για σένα ποια θα είναι η συνέχεια;
«Ακόμα δεν έχω βρει κάτι... Είναι πολύ πρόσφατο, άλλωστε, το πότε διέλυσε η ομάδα. Είμαι σε συζητήσεις, θα δω τι είναι καλύτερο για την καριέρα μου, θα ζυγίσω τα δεδομένα και θα αποφασίσω στη συνέχεια».
ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΙΡΑΚΗΣ
