Πέρασε με δύο νίκες στους «4» του Κυπέλλου η Ένωση χάρη σε γκολ του Μάνταλου * Ένατη σερί επικράτηση για τους «κιτρινόμαυρους» * Το ’χει, αλλά θέλει χρόνο ο Ζουκουλίνι
Η καλή παρουσία της ΑΕΚ επί Γκουστάβο Πογιέτ συνεχίστηκε και στη χειμωνιάτικη Θεσσαλονίκη το βράδυ της Πέμπτης (4/2)…
Οι «κιτρινόμαυροι», σοβαροί και οργανωμένοι μέσα στον αγωνιστικό χώρο του Καυταντζογλείου, επικράτησαν με 1-0 του Ηρακλή και προκρίθηκαν στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας με δύο νίκες, αφού είχε προηγηθεί το ευρύ 4-1 στο ΟΑΚΑ μία εβδομάδα νωρίτερα.
Το όφελος της Ένωσης, ωστόσο, πέρα από την αναμενόμενη λίγο-πολύ παρουσία της στους «4» του θεσμού, ήταν ότι αγώνα με αγώνα βγάζει χαρακτήρα και θυμίζει τα παλιά μεγαλεία.
Δεν είναι, εξάλλου, καθόλου τυχαίο και συμπτωματικό ότι η ΑΕΚ με αυτή τη νίκη έφτασε τις εννέα συνεχόμενες σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Και σερί μπορούν να φτιάξουν μόνο οι μεγάλες ομάδες!
Από εκεί και πέρα, για τους νικητές αυτό το ματς κόντρα στο «Γηραιό» αποτέλεσε το βάπτισμα του πυρός για τα δύο νέα της μεταγραφικά αποκτήματα, τους Ζουκουλίνι και Πέκχαρτ…
Όσο για τον Ηρακλή; Είχε ούτως ή άλλως πολύ δύσκολο έργο μετά το σκορ του πρώτου ημιτελικού, προσπάθησε, ήταν φιλότιμος, αλλά δεν κατάφερε να αντισταθεί απέναντι στη μεγαλύτερη ωριμότητα και εμπειρία της Ένωσης, σε ένα λίγο-πολύ ισορροπημένο παιχνίδι.
Πιο επικίνδυνη η ΑΕΚ και αυτό… εξαργυρώθηκε
Ο Ηρακλής ήθελε, είχε διάθεση και το πάλεψε, αλλά δεν έπαιζε και μόνος του… Η ΑΕΚ με το αβαντάζ του 4-1 του ΟΑΚΑ και με ορθολογική διάταξη μέσα στον αγωνιστικό χώρο δεν άφηνε στους γηπεδούχους πολλά περιθώρια για να απειλήσουν.
Με αρκετά καλό κέντρο η Ένωση είχε τον έλεγχο του παιχνιδιού και δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο, αφού οι Θεσσαλονικείς, με εξαίρεση κάποιες ενέργειες από τα πλάγια και κυρίως από τα αριστερά, αδυνατούσαν να κάνουν την πολύ μεγάλη φάση.
Μάλιστα, η κορυφαία στιγμή του α’ ημιχρόνου ήταν από πλευράς «κιτρινόμαυρων», όταν ο Περνίς έδιωξε σωτήρια το σουτ του Ζουκουλίνι σε τετ α τετ στο 35’.
Και επί τη ευκαιρία ο Αργεντινός μεσοεπιθετικός έδειξε μεν κάποια καλά στοιχεία (το κατέχει το άθλημα από τεχνικής άποψης), αλλά δεν πήρε πολλές μπάλες και πρωτοβουλίες δείχνοντας το λογικό και αναμενόμενο, ότι χρειάζεται χρόνο για να ενσωματωθεί. Παρ' όλα αυτά, η δική του ενέργεια ήταν ό,τι καλύτερο στο πρώτο μισό του ματς. Όσο για τη θέση; Περισσότερο δουλειά οκταριού έκανε…
Για τον έτερο νέο, τον Πέκχαρτ, σε ένα σκάρτο 25λεπτο δεν μπόρεσε να δείξει κάτι συγκεκριμένο και άρα… αναμονή.
Η ΑΕΚ, λοιπόν, με το 0-0 στο ημίχρονο πάταγε ακόμα πιο σίγουρα και στο 50’ τελείωσε κάθε αμφισβήτηση. Στο 50’ ο κινητικός Τζιμπούρ έδωσε μισό γκολ στον Μάνταλο και εκείνος δεν το άφησε να πάει χαμένο γράφοντας το 0-1, που έμελλε να είναι και το τελικό.
Οι «κιτρινόμαυροι» γενικά ήταν πιο επικίνδυνοι (αν και με λιγότερες τελικές, 9 έναντι 17 του Ηρακλή) ειδικά μέχρι εκείνο το σημείο και αυτό εξαργυρώθηκε με το υπέρ τους τέρμα.
Ο Ηρακλής, μετά το αρχικό σοκ και το… πάγωμα της στιγμής (πέρα από το κρύο και το χιονόνερο σε όλο το δεύτερο ημίχρονο), δεν το έβαλε κάτω και δεν πέταξε λευκή πετσέτα. Επιχείρησε σουτ, μπήκε περισσότερες φορές στην περιοχή της ΑΕΚ, κυρίως από τα αριστερά, αλλά όλες οι προσπάθειες ήταν άστοχες, και έτσι δεν μπόρεσε να αποφύγει έστω την ήττα για λόγους γοήτρου μέσα στο «σπίτι του».
Με πολλά λάθη και για τις δύο ομάδες ο διαιτητής ο Θάνος (Γρεβενών) αλλά και οι βοηθοί του Γεωργιάδης (Κοζάνης), Χαρίσης (Γρεβενών).
Κίτρινη: 35’ Ζουκουλίνι.
ΗΡΑΚΛΗΣ (Νίκος Παπαδόπουλος): Χουάντερσον (15’ λ.τρ. Περνίς), Μπουκουβάλας, Σαραμαντάς, Ζιαμπάρης, Καρασαλίδης, Ιντζόγλου, Πουρτουλίδης (68’ Πασάς), Μπουλούτ (77’ Λουκίνας), Κυριακίδης, Τσιλιανίδης, Βέλλιος.
ΑΕΚ (Γκουστάβο Πογιέτ): Μπαρόχα, Μπακάκης, Λαμπρόπουλος, Κολοβέτσιος, Σοϊλέδης (4’ λ.τρ. Γκάλο), Σιμόες, Ζουκουλίνι (67’ Κορδέρο), Μάνταλος, Πλατέλλας (67’ Πέκχαρτ), Μπουονανότε, Τζιμπούρ.
