Για το νέο κύκλο που άνοιξε στον Παναθηναϊκό στη μετα-Αναστασίου εποχή μίλησε ο 54χρονος * Τι είπε για την απώλεια των στόχων
Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες μορφές του ελληνικού ποδοσφαίρου και σίγουρα για έναν από τους κορυφαίους παίκτες που φόρεσαν ποτέ τα πράσινα.
Ο λόγος για τον Δημήτρη Σαραβάκο, που παραχώρησε συνέντευξη στο PAO TV και εκεί εξήγησε μεταξύ άλλων το ρόλο που έχει τώρα στην ΠΑΕ. Ακόμα, αναφέρθηκε στις πολλές αλλαγές που έγιναν τη φετινή σεζόν στον Παναθηναϊκό, ενώ ξεκαθάρισε πως δεν τον ενδιαφέρει να γίνει κάποια στιγμή προπονητής.
Ο ρόλος που έχεις στην ομάδα είναι πρωτότυπος. Σίγουρα στον Παναθηναϊκό δημιουργείται για πρώτη φορά, ίσως και γενικότερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τι σου αρέσει πιο πολύ; Η επαφή με τους παίκτες;
«Αν και εγώ δεν είμαι πάρα πολύ κοινωνικός, αυτό το ξέρετε όλοι, μου αρέσει αυτή η επαφή με τους παίκτες, πάρα πολύ. Προσπαθούμε όλοι μαζί, δεν υπάρχει κάποιος μόνος του να κάνει κάτι συγκεκριμένο, όλοι μαζί να κρατάμε τις ισορροπίες. Είναι αρκετά δύσκολο, δεν είναι εύκολο και γίνεται πολύ πιο δύσκολο όταν χάνονται οι στόχοι μιας ομάδας. Όταν είσαι μέσα στους στόχους, είναι πιο εύκολα τα πράγματα».
Τώρα που διαχειρίζεστε μια κατάσταση, που η ομάδα δεν διεκδικεί τίτλους, αυτό γίνεται πιο δύσκολο;
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο, μας έχει μείνει ένας στόχος, το Κύπελλο, θα δώσουμε όλο το βάρος εκεί, δεν θέλω να φαντάζομαι ότι δεν θα προχωρήσουμε. Ήδη, έχουμε κάνει αρκετές μεταγραφές και νομίζω ότι υπάρχει χρόνος να προσαρμοστούν στην ομάδα, άλλοι πιο γρήγορα, άλλοι πιο εύκολα, και να βοηθήσουν την ομάδα να προχωρήσει».
Πριν από λίγους μήνες υπήρξε και αλλαγή προπονητή, γενικά είναι μία σεζόν ιδιόμορφη.
«Ναι. Έγινε η αλλαγή προπονητή, εάν είναι καλό ή κακό θα φανεί στην πορεία. Νομίζω πάντα πρέπει να κρατάμε τα καλά από τους ανθρώπους που έρχονται στην ομάδα και τα άσχημα να τα αφήνουμε πίσω. Σίγουρα, ο προηγούμενος προπονητής, ο Γιάννης Αναστασίου ήταν 2,5 χρόνια στην ομάδα, άφησε πολύ καλά στοιχεία, όμως όπως γνωρίζουμε όλοι, όταν έρχονται αρνητικά αποτελέσματα, ο πρώτος που την πληρώνει είναι ο προπονητής».
Αυτή η προσπάθεια με τον Αναστασίου, τον Νταμπίζα και με σένα, άρχισε πριν 2,5 χρόνια και έχεις μείνει μόνο εσύ. Άλλαξαν πολλά αυτό το διάστημα; Ο κύκλος έκλεισε και άρχισε ένας νέος;
«Σίγουρα, άλλαξαν πολλά. Τα πρόσωπα δεν είναι τα ίδια. Πάντα θέλω να πιστεύω ότι αυτό γίνεται για το καλό της ομάδας. Τώρα, αν είναι καλό ή κακό, όλοι κρινόμαστε από τα αποτελέσματα. Αυτό μπορώ να πω μόνο, δεν μπορώ να πω κάτι άλλο».
Ουσιαστικά, θεωρείς ότι έκλεισε ο κύκλος και άρχισε ένας άλλος;
«Ποτέ δεν ξέρεις. Σαν φιλοσοφία δεν νομίζω ότι έχει αλλάξει πάρα πολύ. Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, η φιλοσοφία του Νίκου Νταμπίζα με τον Γιάννη Αναστασίου ήταν να υπάρχει ένα σύνολο Ελλήνων παικτών, με ξένους. Αλλά περισσότερη βάση με Έλληνες ποδοσφαιριστές. Τώρα, αυτή τη στιγμή, δεν το βλέπουμε αυτό. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακό. Αν προσαρμοστούν σωστά όλοι αυτοί οι παίκτες στο γκρουπ της ομάδας, τότε μπορεί να έχουμε ένα πολύ καλύτερα αποτέλεσμα. Μπορεί και όχι, βέβαια».
Πως βλέπεις τον εαυτό σου μετά από λίγα χρόνια; Να είσαι ακόμα στον Παναθηναϊκό; Στην ίδια θέση; Πως θα το φανταζόσουν;
«Δεν το έχω φανταστεί, η αλήθεια είναι όχι. Δεν υπάρχει χρόνος να κάνουμε τέτοιες σκέψεις. Εδώ, όπως είπα είμαστε για να κρατάμε, εγώ περισσότερο, τις ισορροπίες στην ομάδα. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα γίνει μετά από ένα μήνα και δύο. Εγώ τον αγαπώ τον Παναθηναϊκό, θέλω να είμαι εδώ και όσο πιστεύουν οι άνθρωποι ότι είμαι χρήσιμος, θα είμαι με μεγάλη χαρά».
Στο παρελθόν έχεις υπηρετήσει τον Παναθηναϊκό από άλλες θέσεις. Ήσουν στο Δ.Σ., αλλά μάλλον δεν σου ταίριαζε τόσο;
«Αυτό έγινε για ένα χρόνο περίπου. Νομίζω ότι δεν μου ταιριάζουν αυτές οι θέσεις. Εμένα μου αρέσει και μου ταιριάζει περισσότερο να είμαι μαζί με την ομάδα».
Σου είχε προταθεί μία θέση βοηθού; Να είσαι στον πάγκο;
«Την εποχή που ήρθα εδώ πέρα μαζί με τον Νταμπίζα και τον Αναστασίου, μου είχαν γίνει δύο προτάσεις. Το πόστο που έχω τώρα ή να είμαι μες στο γήπεδο, με φόρμα. Όχι στυλ προπονητή. Περισσότερο για στημένα, να χτυπάω, να δείχνω, τέτοια πράγματα. Κάτι που δεν ήθελα».
Γενικά, δεν θες σχέση με την προπονητική;
«Με την προπονητική, ναι, δεν το θέλω. Δεν το έχω. Θέλει και γνώσεις, εντάξει, ΟΚ, έχουμε γνώσεις, γνωρίζουμε, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι να το μεταδώσεις αυτό που γνωρίζεις και πιστεύω ότι δεν το έχω σε καλό επίπεδο».
Ψάχτηκες ποτέ προπονητικά; Σε σχολές;
«Ποτέ, ποτέ».
Και ούτε θα το κάνεις;
«Ούτε θα το κάνω. Σε αυτή την ηλικία, δεν νομίζω».
Ούτε να δουλέψεις με μικρά παιδιά θα ήθελες;
«Να δουλέψω, όχι. Να βλέπω και να κάνω εκτίμηση για την αξία των παιδιών, ναι».
