Πενήντα χρόνια πίσω!

Θυμάστε την κορυφαία κωμική σειρά «Οι απαράδεκτοι», που έκανε πάταγο τη δεκαετία του '90; Θυμάστε και την ατάκα του Σπύρου Παπαδόπουλου «τι έγινε, ρε παιδιά;». Τη χρησιμοποιούσε πολύ συχνά δηλώνοντας άγνοια, έκπληξη ή απόγνωση…

Από το απόγευμα της Πέμπτης (3/3) πρέπει να ακούστηκε από χιλιάδες φιλάθλους με τη γνωστοποίηση της απόφασης του Σταύρου Κοντονή περί ματαίωσης της συνέχειας του Κυπέλλου Ελλάδας. Σίγουρα την είπαν κάποιοι φίλοι του Ολυμπιακού, θεωρώντας ότι η εν λόγω απόφαση στερεί από την ομάδα τους τη διεκδίκηση ενός ακόμα τίτλου. Ίσως να τη θυμήθηκαν και οι υποστηρικτές της ΑΕΚ που έχουν χρόνια να δουν τίτλο, φυσικά και οι άνθρωποι του Ατρόμητου, για τους οποίους αποτελεί τιμή ακόμα και η παρουσία τους στα ημιτελικά. Και όλα αυτά γιατί οπαδοί του ΠΑΟΚ έκαναν γης μαδιάμ την Τούμπα για ακόμα μία φορά σε ματς με τον Ολυμπιακό.

Πάντως, αν γυρίσουμε το χρόνο πίσω, θα βρούμε κι άλλες ανάλογες περιπτώσεις. Ο θεσμός του Κυπέλλου πραγματοποιήθηκε πρώτη φορά το 1932 (αν μιλάμε για τις διοργανώσεις που έγιναν υπό την αιγίδα της νεοϊδρυθείσας τότε ΕΠΟ – νωρίτερα διοργάνωνε πού και πού ο ΣΕΓΑΣ με προαιρετική συμμετοχή ενδιαφερόμενων ομάδων) με την ΑΕΚ να κατακτά το τρόπαιο, επικρατώντας με 5-3 του Άρη στη Λεωφόρο, γήπεδο όπου διεξήχθησαν οι περισσότεροι προπολεμικοί τελικοί και αυτοί των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων. Από το 1932 μέχρι σήμερα έχουν περάσει 84 χρόνια, αλλά δεν έχουμε δει ισάριθμους τελικούς.

Από το 1933 έως το 1938 δεν λειτούργησε ο θεσμός του Κυπέλλου, είτε λόγω των ταραχών που συνέβαιναν στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου (πραξικόπημα στο πραξικόπημα) είτε λόγω έλλειψης πόρων για ένα άθλημα που ουσιαστικά τότε το μάθαιναν οι Έλληνες. Το εν λόγω τουρνουά επανεμφανίστηκε το 1939 (ΑΕΚ) και το 1940 (Παναθηναϊκός), αλλά το ξέσπασμα του πολέμου με τους Ιταλούς και η γερμανική κατοχή το ματαίωσαν από το 1941 έως το 1944. Το '45 και το '46 επίσης δεν διεξήχθη. Βασικά λόγω της έλλειψης χρημάτων και δευτερευόντως λόγω του ξεσπάσματος του εμφύλιου πολέμου. Το λέμε αυτό γιατί πρωτάθλημα έγινε το 1946.

Ο θεσμός επανήλθε το 1947, με τον Ολυμπιακό να τον κατακτά (5-0 τον Ηρακλή), και συνεχίστηκε κανονικότατα. Το 1962 εμφανίστηκε το πρώτο παράδοξο. Τελικός στη Λεωφόρο μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Πολύ ξύλο στο παιχνίδι (τρεις αποβολές: Σάββας Παπάζογλου και Αριστείδης Παπάζογλου για τον Ολυμπιακό και Παπαεμμανουήλ για τον ΠΑΟ, όλες στο πρώτο μέρος) και γκρίνια στην εξέδρα που θεωρούσε ότι το ματς ήταν στημένο να λήξει ισόπαλο, ώστε να ακολουθήσει επαναληπτικός (τότε τα έσοδα των ομάδων προέρχονταν σχεδόν αποκλειστικά από τις εισπράξεις εισιτηρίων) και πετούσε συνεχώς πέτρες και διάφορα αντικείμενα στον αγωνιστικό χώρο. Οι διακοπές επέφεραν μεγάλες καθυστερήσεις. Το 0-0 σφράγισε το 90λεπτο και ακολούθησε παράταση. Όμως, νύχτωσε, φώτα δεν υπήρχαν και στο 97’ διεκόπη οριστικά ο τελικός, χωρίς να οριστεί επαναληπτικός (υπό το φόβο επεισοδίων) από την ΕΠΟ και το τρόπαιο δεν κατέληξε πουθενά.

Το 1964 δεν διεξήχθη καν τελικός. Στον ημιτελικό συναντήθηκε ο Ολυμπιακός με τον Παναθηναϊκό. Η κανονική διάρκεια έληξε 1-1, αλλά οι παίκτες αγωνίζονταν με τρόπο διαφορετικό απ' ό,τι τους είχαν συνηθίσει να αποδίδουν οι φίλαθλοι. Οι αμφιβολίες ότι το ματς ήταν… προγραμματισμένο να λήξει ισόπαλο για να ακολουθήσει επαναληπτικός (η διαδικασία των πέναλτι δεν είχε επινοηθεί ακόμα) αποτέλεσαν το όχημα για ξέσπασμα απίστευτων επεισοδίων κατά τη διάρκεια της παράτασης. Οι οπαδοί των δύο «αιωνίων» ενώθηκαν ίσως για πρώτη και τελευταία φορά και μαζί έσπαγαν το γήπεδο της Λεωφόρου. Αφού δεν έμεινε τίποτα όρθιο, ξεκίνησαν μαζί διαδήλωση μέχρι το Σύνταγμα κρατώντας τα θραύσματα από τα δοκάρια κ.λπ. και προβαίνοντας σε νέα επεισόδια! Με το πέρας των χρόνων, η ΕΠΟ αναγνωρίζει κυπελλούχο εκείνης της σεζόν την… ΑΕΚ επειδή είχε νικήσει τον Πιερικό στον ημιτελικό.

Τελικός δεν έγινε ούτε το 1966. Κυπελλούχος η ΑΕΚ, πάλι στα χαρτιά. Το τρόπαιο θα το διεκδικούσε και ο Ολυμπιακός, αλλά η διοίκηση του Γιώργου Ανδριανόπουλου την ίδια ημέρα διεξαγωγής του τελικού εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία γνωστοποιούσε ότι δεν θα αγωνιστεί. Για δύο λόγους. Ο ένας ήταν ότι είχε ζητήσει στην ΕΠΟ να γίνει ο αγώνας σε ημερομηνία αργότερα της προγραμματισμένης 10ης Ιουλίου, ώστε να ενταχθεί στο πλαίσιο της προετοιμασίας του για τη συμμετοχή στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Ο άλλος ήταν η αναταραχή που προκάλεσε η ΑΕΚ στον ημιτελικό. Είχε κληρωθεί με την Καβάλα και, σύμφωνα με τη νομοθεσία της εποχής, γηπεδούχος ομάδα έπρεπε να οριστεί η εκπρόσωπος της Βόρειας Ελλάδας. Η ΑΕΚ επέμεινε στο ότι ο εν λόγω νόμος αφορούσε μόνο στις ομάδες της Θεσσαλονίκης, διαφώνησε με το αίτημα των Καβαλιωτών, οι οποίοι δεν κατέβηκαν ποτέ να παίξουν στον ημιτελικό διαμαρτυρόμενοι. Ο Ολυμπιακός διαμαρτυρήθηκε και γι’ αυτό στο δεύτερο σκέλος της επιστολής. Έτσι, η Ένωση κέρδισε ημιτελικό και τελικό μαζί άνευ αγώνος!

Το 1969 η διοργάνωση έφτασε όντως μέχρι το τέλος της, αλλά ο τροπαιούχος εκρίθη διά του στριψίματος της δεκάρας μετά την ολοκλήρωση της παράτασης του Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός (1-1 στο Καραϊσκάκη). Ο διαιτητής Χρήστος Μίχας έδειξε νικητή τον Παναθηναϊκό και οι «ερυθρόλευκοι» ακόμα διαμαρτύρονται για την εξέλιξη της διαδικασίας. Αυτή η ιστορία απλά είναι από τα παράδοξα του θεσμού, ο οποίος από το 1967 έως και πέρσι διεξαγόταν κανονικά μέχρι να έρθει η 3η Μαρτίου 2016 που μας γυρίζει στο 1966… Ακριβώς 50 χρόνια πίσω… Ή αλλιώς 50 χρόνια επιτυχίες…

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΖΙΜΟΥΡΤΟΣ