Ανάλυση και αξιολόγηση της σπουδαίας νίκης - μισής ανόδου της ΑΕΛ στο ντέρμπι κορυφής με τον Απόλλωνα Σμύρνης
Βίοι αντίθετοι… Από τη μια πανηγυρισμοί και από την άλλη οργισμένα παράπονα ή, για να το προσωποποιήσουμε, αφενός η ΑΕΛ και αφετέρου ο Απόλλων Σμύρνης. Οι δύο μονομάχοι στο μεγάλο ματς της 22ης αγωνιστικής της Β’ Εθνικής το βράδυ του Σαββάτου (5/3) στο γήπεδο-στολίδι AEL FC ARENA βιώνουν με διαφορετικά συναισθήματα τη σύγκρουσή τους, η οποία βρήκε νικητές τους γηπεδούχους με 1-0.
Και είναι λογικό… Το ματς αποτελούσε εξαρχής μισή άνοδο για όποια ομάδα κατακτούσε το τρίποντο και μοιραία θα προκαλούσε μεγάλη συζήτηση στη συνέχεια των 90 λεπτών.
Έτσι και έγινε… Δηλώσεις, εντάσεις, καυτοί διάλογοι, ανακοινώσεις και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς για ένα ντέρμπι της δεύτερης κατηγορίας.
Το ματς, ωστόσο, παίχθηκε στις τέσσερις γραμμές και εκεί η ΑΕΛ αποδείχθηκε πιο έτοιμη για ένα τόσο σημαντικό αγώνα.
Βέβαια, μη φανταστείτε ότι οι δύο ομάδες είχαν μεγάλες διαφορές, αλλά στα σημεία η ομάδα της Λάρισας ήταν καλύτερη και επικράτησε για τρεις κυρίως λόγους: Έκανε λιγότερα λάθη, είχε μεγαλύτερη συγκέντρωση και περισσότερες ευκαιρίες (αν και το τελευταίο δεν δίνει πάντα και τη νίκη).
Ο Απόλλων, από την πλευρά του, υπερείχε μόνο στην κατοχή (και αυτό σε οριακό σημείο 53% έναντι 47% λόγω του φυσιολογικού χώρου που έδωσαν στα τελευταία λεπτά οι γηπεδούχοι για να κρατήσουν το υπέρ τους σκορ), καθώς στους υπόλοιπους τομείς υστέρησε… Και αυτό όχι γιατί ήταν κακός, αλλά γιατί δεν ήταν τόσο καλός για να μπορέσει να αποφύγει το μόνο αποτέλεσμα που δεν ήθελε, δηλαδή την ήττα, καθώς ακόμα και η ισοπαλία τού ήταν βολική.
Στον κάμπο, ωστόσο, αυτή τη φορά, ο Απόλλων δεν βοηθήθηκε και εκ των έσω. Ο Μπάμπης Τεννές βρέθηκε σε κακή βραδιά και δεν του βγήκε τίποτα. Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι τρεις επιλογές του ως προς τις αλλαγές ήταν η μία πιο άστοχη από την άλλη και αυτό φρέναρε και αποδυνάμωσε στην πραγματικότητα την «Ελαφρά Ταξιαρχία», αφού οι παίκτες που μπήκαν ήταν χειρότεροι από αυτούς που βγήκαν! Κραυγαλέο παράδειγμα είναι πως δεν γίνεται να μη δίνει χρόνο συμμετοχής σε έναν -υποτίθεται- μπαρουτοκαπνισμένο σέντερ φορ, τον Φομίν, έστω στο τελευταίο δεκάλεπτο, ή να επιμένει να χρησιμοποιεί τον παρατεταμένα ντεφορμέ Φαρινόλα για ένα σχεδόν ημίχρονο!
Έτσι, λοιπόν, ο Απόλλων θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να… διασωθεί, κάτι που δεν έγινε και ως εκ τούτου η ήττα ήρθε φυσιολογικά.
Από την άλλη πλευρά, ο Σάκης Τσιώλης με μία εβδομάδα στην ΑΕΛ έκανε ιδανικό ντεμπούτο και πραγματικά κέρδισε και τη μάχη των πάγκων. Πιο ψύχραιμος, διαβασμένος καλά και με σωστό πλάνο, αρχικά εξουδετέρωσε τα ατού του Απόλλωνα (ο Κονέ μετά από αρκετές αγωνιστικές περιορίστηκε τόσο που… πνίγηκε στη μετριότητα, αλλά και ο Βάντερσον δεν μπόρεσε να κάνει τη διαφορά) και εν συνεχεία με ορθές διορθωτικές κινήσεις οδήγησε τους «βυσσινί» στη σπουδαία επικράτηση.
Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι ο ερχόμενος από τον πάγκο Βαρέλα έδωσε με την ποιότητά του άλλον αέρα μεσοεπιθετικά στην ΑΕΛ και ήταν ο καλύτερος του γηπέδου, με συμπαραστάτες τον Αναστασόπουλο και τον Κομεσίδη σε κέντρο και άμυνα αντίστοιχα.
Και βέβαια, θα ήταν παράλειψη να μην υπογραμμίσουμε ότι οι γηπεδούχοι (στη δεύτερη θέση πλέον με 47 βαθμούς έναντι 48 της Κέρκυρας και στο +2 από τον τρίτο Απόλλωνα Σμύρνης), είχαν υπομονή και δικαιώθηκαν για αυτή την αντιμετώπιση του παιχνιδιού.
Τέλος, για το διαιτητή Φωτιάδη τα είπαμε τόσο στο live όσο και στο άρθρο με τα στιγμιότυπα των επίμαχων φάσεων… Ο ρέφερι από την Καστοριά ήταν πολύ καλός και ανταποκρίθηκε με επάρκεια, παρά το γεγονός ότι του έκατσαν και δύσκολες φάσεις που ήθελαν ιδιαίτερη προσοχή για να μην ξεγελαστεί. Επαναλαμβάνουμε το πέναλτι που δίνει στην ανατροπή του Μπόγιοβιτς από τον Αποστολίδη είναι ορθότατο (ο τερματοφύλακας του Απόλλωνα κάνει φράγμα, εμποδίζει και σπρώχνει πονηρά με τον μηρό τον επιθετικό της ΑΕΛ) και έτσι στο 73’ ο παθών από τα 11 μέτρα διαμόρφωσε το τελικό 1-0.
Αντίθετα, δεν υπάρχει παράβαση ούτε σε απόκρουση αμυντικού της ΑΕΛ με το χέρι κολλημένο (που δεν βρίσκει καν στο χέρι) στο 60’, ούτε φυσικά στην έξυπνη βουτιά του σπεσιαλίστα Βάντερσον στο 85’.
Άρα είναι προφανές ότι τα περί αδικίας των «κυανόλευκων» αποτελούν επί της ουσίας άλλοθι λαϊκής κατανάλωσης για τα δικά τους… αυτογκόλ που τους οδήγησαν στην ήττα και τίποτα παραπάνω.
Κίτρινες κάρτες: 40’ Ουρτάδο, 45’+1 Μπανούσης, 83’ Μονιάκης, 89’ Κουτσιανικούλης, 90’ Αναστασόπουλος, 90’+6 Γιοβάνοβιτς - 24’ Πάνος, 51’ Ψιάνος, 67’ Κύργιας, 72’ Αποστολίδης, 74’ Βάντερσον, 76’ Φαρινόλα, 90’+10 Κονέ.
ΑΕΛ (Σάκης Τσιώλης 7): Ξενοδόχοφ 6, Νικολακάκης 5, Μονιάκης 6, Γιοβάνοβιτς 6, Κομεσίδης 6,5, Ουρτάδο 6, Αναστασόπουλος 6,5 Μπανούσης 4 (63’ Κουτσιανικούλης 5), Πάτο 4 (46’ Βαρέλα 7,5), Μαρουκάκης 5,5, Μπόγιοβιτς 6 (86’ Λαμπρόπουλος 5).
ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜΥΡΝΗΣ (Μπάμπης Τεννές 3,5): Αποστολίδης 6, Πάνος 6, Ψιάνος 3, Δεληζήσης 6,5, Κύργιας 5, Φατιόν 6, Σουνάς 5 (81’ Μπουντόπουλος 3,5), Στεργίδης 4 (52’ Φαρινόλα 3), Βάντερσον 5,5, Κονέ 4,5, Τζιώρας 4 (64’ Καμαρά 3).
