Η ώρα της στέψης

Πορτογαλία ή Γαλλία; Ποια από τις δύο θα ανεβεί στην κορυφή της Ευρώπης; Αναφερόμαστε φυσικά στο μεγαλύτερο αγώνα του EURO. Ξεκινά στις 10.00 το βράδυ της Κυριακής (10/7) και λαμβάνει χώρα στο «Σταντ ντε Φρανς». 80.000 κόσμος στο γήπεδο του Παρισίου και εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο περιμένουν το καλύτερο δυνατό θέαμα. Και εμείς μαζί τους.

Αναφέραμε πρώτη την Πορτογαλία γιατί αυτή θα είναι τυπικά γηπεδούχος, έστω και επί γαλλικού εδάφους. Μικρή σημασία, όμως, έχει αυτό. Το θέμα είναι το τι θα παρουσιάσουν οι δύο ομάδες στο φινάλε της διοργάνωσης που μας έκανε παρέα ένα μήνα ακριβώς.

Οι Ίβηρες ήταν το μεγάλο αουτσάιντερ. Όταν ξεκινούσε το τουρνουά, ελάχιστοι (μη Πορτογάλοι) φαντάζονταν ότι αυτή η ομάδα θα έφτανε στον τελικό. Μια ομάδα που έχει στην αποστολή της το μεγαλύτερο σταρ της διοργάνωσης (τον Ρονάλτο, ο οποίος, αν σκοράρει, θα φτάσει τα 10 γκολ συνολικά στην πορεία του σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος) και θα γίνει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του θεσμού.

Μια ομάδα που μπήκε στο EURO χωρίς να επιβαρύνεται από την παραμικρή πίεση. Αγωνίζεται σχεδόν κατά κανόνα με 4-4-2 σε ρόμβο (μπροστά από την άμυνα ο Γουίλιαμ Καρβάλιο και πίσω από τον Νάνι και τον Ρονάλντο ο Ρενάτο Σάντσες - τουλάχιστον αυτό περιμένουμε να δούμε σήμερα). Είναι αήττητη, αλλά μόνο μία νίκη σε 90λεπτο. Στη φάση των ομίλων είχε διάθεση για επιθετικό ποδόσφαιρο, ασχέτως του ότι δεν αξιοποιούσε τις πάμπολλες ευκαιρίες που δημιουργούσε. Τερμάτισε τρίτη στον έκτο όμιλο (πίσω από Ουγγαρία και Ισλανδία), ωστόσο ευνοήθηκε από τις απίστευτες γκέλες μεγάλων της διοργάνωσης (περισσότερο της ήττας της Ισπανίας από την Κροατία) και η τρίτη θέση ισοδυναμούσε με πρωτιά. Απέφυγε στα νοκ άουτ όλα τα λεγόμενα «θηρία» της διοργάνωσης και αγωνίστηκε με την Κροατία, την Πολωνία και την Ουαλία μέχρι να φτάσει στον τελικό. Δεν έδωσε, λοιπόν, ούτε ένα «ντέρμπι», όπως θα ακουγόταν στην καθομιλουμένη. Στους «16» (με Κροατία – 1-0 στο 117’ της παράτασης) και στους «8» (με Πολωνία – προκρίθηκε στα πέναλτι). Σε αυτά τα ματς έπαιξε κυνικά, με γραμμές άμυνας και χαμηλή διάθεση για επιθετικό ή δημιουργικό παιχνίδι. Άλλαξαν και οι μονάδες της συγχρόνως. Οι επιθετικογενείς άσοι (Κουαρέσμα, Μουτίνιο, Βιεϊρίνια), που ήταν βασικοί στη φάση των ομίλων, αντικαταστάθηκαν από τους πιο αμυντικογενείς (Σεντρίκ Σοάρες αντί Βιεϊρίνια, Σίλβα αντί Μουτίνιο, με τον Ρενάτο Σάντσες να μονιμοποιείται αφήνοντας εκτός τον Κουαρέσμα).

Οι «τρικολόρ», από την πλευρά τους, λειτουργούσαν υπό καθεστώς πίεσης. Από τη μια οι έντονες κοινωνικές αναταραχές (με τις κυβερνητικές αρχές να περιμένουν το ποδόσφαιρο ως μέσο να εκτονωθούν ή να ελαχιστοποιηθούν) και από την άλλη η γκρίνια λόγω του αποκλεισμού του Μπενζεμά και του Μπεν Αρφά από την αποστολή επέφεραν τριβές. Αυτές σιγά σιγά έχαναν την ισχύ τους, έστω κι αν οι «πετεινοί» δεν ήταν τόσο αποτελεσματικοί. Αρχικά απέδιδαν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας (είτε με 4-3-3 είτε με 4-2-3-1), αλλά αδυνατούσαν να «ξεκλειδώσουν» τις σκληρές άμυνες και στηρίχθηκαν πάνω στη φόρμα του Παγιέτ. Από τα νοκ άουτ και μετά «ξύπνησε» ο Γκριεζμάν και μέχρι στιγμής είναι ο ποδοσφαιριστής της διοργάνωσης. Στα συν τους ότι αντιμετώπισαν ομάδες χαμηλότερης δυναμικής (Αλβανία, Ρουμανία, Ελβετία και στα νοκ άουτ την Ιρλανδία και την Ισλανδία) πριν αποκλείσουν στα ημιτελικά τους ανώτερους Γερμανούς. Σε αυτό τον ημιτελικό πρώτα ανέλαβε δράση κατεβάζοντας τα «ρολά» ο Γιορίς και ακολούθως έλαμψε ο Γκριεζμάν, για να εκμεταλλευτεί και τα δύο τραγικά λάθη της άμυνας των «πάντσερ». Ουσιαστικά μόνο σε αυτό τον αγώνα κινδύνευσαν με δυσάρεστες συνέπειες, τις οποίες απέφυγαν.

Οι δύο μονομάχοι θα παρουσιαστούν πάνοπλοι. Ο Φερνάντο Σάντος είδε με ικανοποίηση τον Πέπε να βγάζει την προπόνηση του Σαββάτου (9/7) και να διεκδικεί θέση στο κέντρο της άμυνας (και λογικά θα την πάρει έχοντας αντίπαλο τον Ρικάρντο Καρβάλιο). Ο Γουίλιαμ Καρβάλιο εξέτισε την ποινή του και θα παίξει στην κορυφή του ρόμβου, αντί του Ντανίλο Περέιρα. Οι Ρουί Πατρίσιο, Σεντρίκ Σοάρες, Πέπε, Ζοσέ Φόντε, Ράφαελ Γκερέιρο, Γουίλιαμ Καρβάλιο, Ζοάο Μάριο, Ρενάτο Σάντσες, Σίλβα, Νάνι, Ρονάλντο έχουν πιθανότητες να ξεκινήσουν.

Ο Ντιντιέ Ντεσάμπ ανησυχεί μόνο γιατί η ομάδα του αγωνίζεται για πρώτη φορά με μία ημέρα λιγότερη ξεκούραση από αντίπαλο. Μέχρι πρότινος η Γαλλία έδινε αγώνες με την αντίπαλό της να είναι κουρασμένη κατά δύο και τρεις ημέρες. Υπάρχει ένα ερωτηματικό στην άμυνα για το αν θα ξεκινήσει ο Ουμτιτί (μπήκε με την Ισλανδία και μονιμοποιήθηκε) ή ο Ραμί (ήταν βασικός σε όλα τα ματς μέχρι να συμπληρώσει κάρτες και να μπει ο Ουμτιτί) και στα χαφ, αν δηλαδή θα παίξει με δύο στο κέντρο (Ματουιντί και Πογκμπά, κάτι που σημαίνει ότι συνεχίζει στα δεξιά ο φορμαρισμένος Σισοκό αντί του Καντέ, που επίσης ήταν βασικός μέχρι να τιμωρηθεί με κάρτες). Οι Γιορίς, Σανιά, Ουμτιτί, Κοσιελνί, Εβρά, Ματουιντί, Πογκμπά, Σισόκο, Παγιέτ, Γκριεζμάν, Ζιρού αποτελούν την πιθανή 11άδα των διοργανωτών.

Διαιτητής ο Άγγλος Μαρκ Κλάτενμπεργκ.

Η προϊστορία είναι υπέρ της Γαλλίας. 18 νίκες, μία ισοπαλία και μόνο 5 ήττες (η τελευταία το 1975!) είναι ο απολογισμός της σε 24 αγώνες. Οι «τρικολόρ» έχουν δύο συμμετοχές σε τελικούς και ισάριθμα τρόπαια (1984 και 2000, συνεπώς τελικό κάθε 16 χρόνια) και οι Πορτογάλοι ήταν φιναλίστ το 2004 και έχασαν από την Ελλάδα.

Ντεσάμπ: «Πλέον μετρά μόνο η νίκη»

Σύνθημα επικράτησης και τίτλου έδωσε ο Ντιντιέ Ντεσάμπ στους παίκτες του εν όψει του τελικού.

«Έχουμε δουλέψει δύο χρόνια για να φτάσουμε εδώ και αυτό που μετράει τώρα είναι μόνο η νίκη, αφού έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε πρωταθλητές Ευρώπης. Όταν είσαι 18, 20 ετών ή πολύ παραπάνω για κάποιους και υπάρχει η ευκαιρία για έναν τίτλο, πρέπει να την αρπάξεις χωρίς να σκέφτεσαι τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Οι παίκτες μου γνωρίζουν πως είναι προνομιούχοι που παίζουν έναν τελικό EURO εντός έδρας, στο Παρίσι», δήλωσε αρχικά και ακολούθως έκανε λόγο για τα θετικά στοιχεία της Πορτογαλίας: «Έχει μεγάλη ποιότητα ως ομάδα και δεν έφτασε τυχαία εδώ. Όπως και εμείς, δέχτηκε και αυτή κριτική στο ξεκίνημα της διοργάνωσης. Όπως και εμείς, είναι στον τελικό. Είναι μια έμπειρη ομάδα που μπορεί και τροποποιεί το σύστημά της ανάλογα με τον αντίπαλο. Το αμυντικό τους τρίγωνο είναι συμπαγές, ενώ έχουν και άλλους καλούς παίκτες όπως οι φουλ μπακ, που κάνουν αρκετές σέντρες. Φυσικά, στηρίζονται πολλοί στους επιθετικούς τους, Κριστιάνο Ρονάλντο και Νάνι».

Σάντος: «Θα γράψουμε ιστορία»

Ιδιαίτερα αισιόδοξος για την έκβαση του τελικού εμφανίστηκε ο Φερνάντο Σάντος.

«Είμαι σίγουρος ότι θα γράψουμε ιστορία στον αγώνα. Έχουμε μια ομάδα που συνδυάζει νιάτα και εμπειρία. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που έχουν συνηθίσει να κερδίζουν και κοντά τους έχουν νεαρούς που δίνει ενθουσιασμό και εκρηκτικότητα. Όλοι νιώθουν δυνατοί, ψύχραιμοι και αντέχουν στην πίεση. Οφείλουμε να σεβαστούμε τη Γαλλία. Έκανε κατόρθωμα αποκλείοντας τη Γερμανία. Περιμένουμε διαφορετική προσέγγιση στο παιχνίδι τους. Λογικά θα θέλουν την κατοχή της μπάλας με σκοπό να μας πιέσουν. Εμείς θα βρούμε τρόπο να τους αντιμετωπίσουμε και μακάρι να βρούμε και τον τρόπο να κερδίσουμε. Κι ας λένε οι Γάλλοι ότι δεν αξίζαμε να φτάσουμε ως εδώ», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Να σημειωθεί ότι ο Φερνάντο Σάντος έκανε ντεμπούτο στο αντιπροσωπευτικό της πατρίδας του συγκρότημα στις 11 Οκτωβρίου 2014. Τότε οι Ίβηρες είχαν χάσει 2-1 στο «Σταντ ντε Φρανς» και ο Σάντος θρυλείται να είχε πει ότι «θα τα πούμε σε δύο χρόνια στο ίδιο γήπεδο»…

Ρονάλντο: «Φαβορί οι Γάλλοι, νικητές εμείς»

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο δηλώνει αποφασισμένος να οδηγήσει και την εθνική ομάδα της χώρας του στην κορυφή της Ευρώπης.

Χαρακτηριστικές επί του θέματος οι παρακάτω δηλώσεις του: «Είναι κάτι που πάντα ονειρευόμουν, να πάρω έναν τίτλο με την εθνική ομάδα. Έχω κατακτήσει τα πάντα σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο και θα ήταν ένα σπουδαίο επίτευγμα να κατακτήσω κάτι με την Εθνική Πορτογαλίας. Πιστεύω ότι είναι εφικτό και το ίδιο πιστεύουν οι συμπαίκτες μου και όλη η χώρα. Θα πρέπει να έχουμε θετική σκέψη γιατί πιστεύω ότι την Κυριακή θα είναι η πρώτη φορά που η Πορτογαλία θα κατακτήσει ένα μεγάλο τρόπαιο. Αξίζαμε να φτάσουμε στον τελικό. Θα πρέπει να μας δοθούν συγχαρητήρια. Η Γαλλία είναι φαβορί, αλλά νομίζω ότι η Πορτογαλία θα πάρει τη νίκη».

Ακολούθως θυμήθηκε τον τελικό του 2004: «Πάντα βγάζουμε συμπεράσματα και παίρνουμε μαθήματα από τέτοιες ήττες όπως εκείνη από την Ελλάδα. Πάντα αποδεχόμαστε καλύτερα ένα αποτέλεσμα τέτοιο όταν κάνουμε λάθη».