Οι «αρχιτέκτονες» και η… παρέλαση

Είναι αλήθεια πως οι προπονητές δεν τρέχουν, δεν ιδρώνουν, δεν μαρκάρουν και δεν σκοράρουν. Δεν βρίσκονται καν στον αγωνιστικό χώρο. Αποτελούν, όμως, το Α και το Ω ενός ποδοσφαιρικού συνόλου και είναι οι υπεύθυνοι για τη φυσιογνωμία του.

Ως «αρχιτέκτονες» της κάθε ομάδας, χτίζουν το χαρακτήρα που καθρεφτίζεται τελικά μέσω των ποδοσφαιριστών τους στο τερέν. Η επιτυχία ή η αποτυχία είναι δικό τους δημιούργημα. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές. Έστω κι αν πολλές φορές το έργο τους περνά σε δεύτερη μοίρα, αλλά θα κληθούν πρώτοι να πληρώσουν… το μάρμαρο όταν τα πράγματα στραβώσουν.

Αυτή, όμως, είναι η μοίρα του προπονητή και το a-sports.gr καταγράφει την πορεία όσων βρίσκονται στην τεχνική ηγεσία των συλλόγων της Σούπερ Λίγκας. Μπορεί στη σειρά της εκκίνησης να έχουν στηθεί 16, αλλά είναι δεδομένο πως στην πορεία θα προκύψουν… απώλειες.

Στην ελληνική πραγματικότητα, σημείο-κλειδί αποτελεί η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Κάποιοι δεν φτάνουν ποτέ σε αυτή, κάποιοι άλλοι τα καταφέρνουν, αλλά ορισμένοι δεν τερματίζουν. Εξάλλου, η απόλυση ενός προπονητή στη χώρα μας έχει καταντήσει… χόμπι για κάποιους παράγοντες.

Δεν είναι τυχαίο πως ο μακροβιότερος σήμερα προπονητής σε ομάδα της Σούπερ Λίγκας είναι ο Τραϊανός Δέλλας. Ο Έλληνας τεχνικός βρίσκεται στο τιμόνι της ΑΕΚ για 2,5 χρόνια, εκ των οποίων βέβαια τα δύο στη Γ’ και τη Β’ Εθνική. Ακολουθεί ο Γιάννης Αναστασίου του Παναθηναϊκού με κλεισμένα δύο χρόνια αλλά και ο Στάικος Βεργέτης του Αστέρα Τρίπολης με 23 μήνες.

Συγκριτικά με την περσινή σεζόν, έξι ομάδες (Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, Ατρόμητος, Παναιτωλικός, Καλλονή και Βέροια) αποφάσισαν να παραδώσουν τα ηνία σε νέα πρόσωπα, ενώ οι δέκα (ΑΕΚ, Παναθηναϊκός, Ηρακλής, Αστέρας Τρίπολης, ΠΑΣ Γιάννινα, Ξάνθη, Πανιώνιος, Λεβαδειακός, Πανθρακικός, Πλατανιάς) έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης.

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γεγονός πως έχει πέσει αρκετά ο μέσος όρος ηλικίας, με πολλούς συλλόγους να στρέφονται σε περιπτώσεις αρκετά νεαρών, αλλά άπειρων τεχνικών. Πέντε, μάλιστα, δεν έχουν φτάσει καν το 40ό έτος της ηλικίας τους (Σίλβα, Τούντορ, Δέλλας, Βεργέτης και Ρόκα).

Το a-sports.gr, λοιπόν, παρουσιάζει τους 16 προπονητές, εκφράζοντας την απορία του για το ποιοι θα ξεπεράσουν το… ψυχολογικό όριο της παρέλασης και ποιοι όχι.

ΑΕΚ: Τραϊανός Δέλλας

Νέος, φιλόδοξος, με πολλές παραστάσεις από το εξωτερικό (ως παίκτης) και κυρίως άνθρωπος που έχει συνδέσει την καριέρα του με την ΑΕΚ, έχοντας και το ανάλογο έρεισμα στον κόσμο. Αν και άπειρος, δεν φοβήθηκε να πέσει στα… βαθιά απευθείας, αλλά έπειτα από 2,5 χρόνια στο τιμόνι της Ένωσης είναι σαφώς πιο κατάλληλα προετοιμασμένος για να πετύχει. Ανέλαβε την ΑΕΚ τον Απρίλιο του 2013 με στόχο ένα... θαύμα. Δεν κατάφερε να την κρατήσει στη Σούπερ Λίγκα, ωστόσο μέσα σε δύο χρόνια την επανέφερε στη μεγάλη κατηγορία κερδίζοντας τα πρωταθλήματα σε Γ’ και Β’ Εθνική. Πλέον και αφού στηρίχθηκε από τη διοίκηση το καλοκαίρι, έχει μπροστά του το μεγαλύτερο στοίχημα, που δεν είναι άλλο από το να προσθέσει νέους τίτλους στην τροπαιοθήκη του συλλόγου. Το θετικό για τον ίδιο είναι πως διατηρήθηκε ο βασικός περσινός κορμός, γεγονός που επιτρέπει τη διατήρηση της συνοχής, αλλά επιπλέον έχει στα χέρια του ένα πολύ ενισχυμένο ρόστερ.

Αστέρας Τρίπολης: Στάικος Βεργέτης

Γέννημα-θρέμμα της Τρίπολης, ο 39χρονος προπονητής έχει κερδίσει με το σπαθί του την αναγνώριση της δουλειάς του αλλά και την ταμπέλα ενός από τους πιο ελπιδοφόρους Έλληνες προπονητές. Στον Αστέρα βρίσκεται από το 2006 και έχει περάσει από όλα τα πόστα πριν του εμπιστευτούν τα «αφεντικά» την τεχνική ηγεσία της πρώτης ομάδας τον Σεπτέμβριο του 2013. Από γυμναστής και σκάουτερ έως μεταφραστής και βοηθός προπονητή, ο Βεργέτης κέρδισε κάθε στοίχημα και παρουσιάζει συνεχώς ένα καλύτερο σύνολο χτίζοντας στο ακριβώς προηγούμενο. Είναι, άλλωστε, ο πρώτος προπονητής που οδήγησε τον Αστέρα σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Όσο για τις φετινές επιλογές του, επέλεξε για ακόμα μία φορά παίκτες από τη -γνωστή για τον Αστέρα- αγορά της Λατινικής Αμερικής, ενώ προχώρησε σε στοχευμένες κινήσεις εντός των συνόρων.

Ατρόμητος: Μιχάλης Γρηγορίου

Χρειάστηκαν περίπου 12 χρόνια ούτως ώστε να αναγνωριστεί η αξία του και να του δοθεί η ευκαιρία να κοουτσάρει μια ομάδα υψηλών απαιτήσεων, που έχει ως στόχο να πρωταγωνιστήσει στο υψηλότερο επίπεδο της χώρας μας. Ο 42χρονος Γρηγορίου διανύει… το στίβο της προπονητικής από τα 30 του και προχώρησε με αργά, αλλά σταθερά βήματα. Πέρασε με επιτυχία από ομάδες όπως οι Άγιος Δημήτριος, Φωστήρας, Αιολικός, Κόρινθος, Εθνικός, Δόξα Δράμας, Πανσερραϊκός, αλλά «εισιτήριο» για τον… προβιβασμό του στάθηκε η εξαιρετική δουλειά που έκανε στην Κέρκυρα. Το καλοκαίρι του 2015 ανέλαβε το δύσκολο έργο να διατηρήσει τα κεκτημένα με το σύλλογο του Περιστερίου διατηρώντας το επιθετικό του πνεύμα. Στα μεταγραφικά, κινήθηκε πολύ προσεκτικά με έξι προσθήκες, που πρέπει να αξιοποιήσει με τέτοιον τρόπο ώστε να βρει ο Ατρόμητος την απαραίτητη σταθερότητα.

Βέροια: Γιώργος Γεωργιάδης

Ένας ακόμα νεαρός τεχνικός, ο οποίος στα 43 του χρόνια ανέλαβε για πρώτη φορά μια ομάδα από την αρχή της σεζόν. Γεγονός παράδοξο, αν σκεφτεί κανείς πως έχει ξεκινήσει την καριέρα του από το 2009, κάνοντας τα πρώτα του βήματα στις μικρές εθνικές ομάδες. Τα αποτελέσματα είχαν θετικό πρόσημο και εντάχθηκε στο τεχνικό επιτελείο του ΠΑΟΚ το 2013. Έκτοτε και για τρία σερί πρωταθλήματα ήταν ο προπονητής με τον οποίο ολοκλήρωνε τις σεζόν η ομάδα της Θεσσαλονίκης. Αναλαμβάνοντας όμως μια ομάδα εν μέσω κρίσης (διαδέχθηκε Δώνη, Στέφενς και Αναστασιάδη κατά σειρά μετά την απόλυσή τους). Ουσιαστικά, όμως, η Βέροια αποτελεί το πρώτο πρότζεκτ που σχεδιάζει ολοκληρωτικά ο ίδιος και θα περάσει από… εξονυχιστικές εξετάσεις. Κυρίως από την άποψη πως θα πρέπει να «δέσει» ως σύνολο πολλά νέα μεταγραφικά αποκτήματα ώστε να δημιουργήσει μια ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Ποιότητα στο ρόστερ, πάντως, υπάρχει και καλείται να το διαχειριστεί σωστά.

Ηρακλής: Νίκος Παπαδόπουλος

Βρίσκεται στην τεχνική ηγεσία του Ηρακλή τους τελευταίους 19 μήνες και ουσιαστικά πρόκειται για τον αναμορφωτή του συλλόγου. Ο 44χρονος Νίκος Παπαδόπουλος, αν και στη Θεσσαλονίκη συνδέθηκε με τον Άρη (5 χρόνια ως ποδοσφαιριστής), ανέπτυξε γρήγορα μια εξαιρετική χημεία με το συνολικό «κυανόλευκο» οργανισμό και σε αυτόν πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό η επιστροφή στη Σούπερ Λίγκα. Ανάλογη σχέση δεν είχε καταφέρει να «χτίσει» στις προηγούμενες ομάδες του (από το 2009 Θερμαϊκός, Ξάνθη, Εθνικός Άχνας, Ολυμπιακός Λευκωσίας, Καβάλα, Παναχαϊκή), αλλά πλέον έχει βρει το πρόσφορο έδαφος για να αναπτύξει τις ικανότητές του. Στα μεταγραφικά, κινήθηκε συνετά. Εμπιστεύτηκε ως επί το πλείστον τον περσινό επιτυχημένο κορμό, στον οποίο βέβαια είχε συνδυάσει τα νιάτα με την εμπειρία. Την ίδια συνταγή ακολουθεί και τη φετινή σεζόν, αφού και οι προσθήκες ένα τέτοιο κράμα αποτελούν.

Καλλονή: Θαλής Θεοδωρίδης

Αποτελεί, ίσως, το μεγαλύτερο ερωτηματικό της φετινής σεζόν. Παρά τα 48 του χρόνια και τα 18 που εργάζεται ως προπονητής, ο Θαλής Θεοδωρίδης δεν έχει εργαστεί ποτέ ως πρώτος στο υψηλότερο επίπεδο της Ελλάδας. Έχει συνεργαστεί με ομάδες Δ’ Εθνικής (Αγγερικός Ζακύνθου, Ζάκυνθος και Π.Ο. Μουδανιών), αλλά κυρίως δούλεψε με τμήματα υποδομών (για τέσσερα χρόνια στον Άρη και τρία στον ΠΑΟΚ), προτού βρεθεί στο τεχνικό επιτελείο της Καλλονής δίπλα στον Γιάννη Ματζουράκη. Η σοβαρότητα και η μεθοδικότητά του, ωστόσο, αποτέλεσαν τα προσόντα για να τον εμπιστευτούν στην Καλλονή. Γίνεται αντιληπτό πως η αγωνιστική περίοδος 2015-16 είναι για τον ίδιο η μεγαλύτερη ευκαιρία του. Αν την κρατήσει στην κατηγορία και με δεδομένο πως δεν έγινε κάποια μεταγραφική υπέρβαση, ενώ χάθηκαν και ενδεκαδάτοι παίκτες, θα είναι πετυχημένος.

Λεβαδειακός: Άκης Μάντζιος

Ο 45χρονος Άκης Μάντζιος γαλουχήθηκε προπονητικά στα τμήματα υποδομής του Πανιωνίου από το 2004, για να δοκιμάσει την τύχη του μερικά χρόνια αργότερα στο Χαϊδάρι. Επέστρεψε στην Πλατεία ως μέλος του τεχνικού επιτελείου και στη συνέχεια ανέλαβε κατά σειρά Θρασύβουλο και Κέρκυρα. Ακολούθησε το 2013 ο Πανθρακικός, όπου κέρδισε τα εύσημα και πολλούς υποστηρικτές. Τον Φεβρουάριο του 2015 προσλήφθηκε από τον Λεβαδειακό και ο πήχης δυσκολίας ήταν υψηλός. Η παραμονή στη Σούπερ Λίγκα φάνταζε εξαιρετικά δύσκολη και τελικά αποδείχθηκε αναπόφευκτη. Έστω κι αν υπό τις οδηγίες του η ομάδα της Βοιωτίας βελτιώθηκε και άγγιξε το στόχο. Παρά τον αρχικό υποβιβασμό, όμως, ο Λεβαδειακός κάλυψε το κενό της Κέρκυρας και παρέμεινε στα… σαλόνια. Με προετοιμασία, όμως, για τη Β’ Εθνική, οι Βοιωτοί θα πρέπει να καλύψουν μεγάλη απόσταση για να είναι ανταγωνιστικοί. Μεταγραφικά, άλλωστε, τις τελευταίες μόλις ημέρες δραστηριοποιήθηκαν και ο Μάντζιος θα πρέπει να δουλέψει σκληρά με τους παίκτες του για να καλυφθούν τα πολλά κενά τα οποία άφησαν οι πολλοί βασικοί που αποχώρησαν.

Ολυμπιακός: Μάρκο Σίλβα

Στην Πορτογαλία έχει φτιάξει ήδη καλό όνομα, αλλά ο 38χρονος ουσιαστικά διανύει τα πρώτα του προπονητικά βήματα. Στη μόλις τετραετή πορεία του, έχει καθοδηγήσει Εστορίλ (2011-14) και Σπόρτινγκ Λισσαβώνας (2014-15). Την πρώτη την ανέβασε αρχικά στην 1η κατηγορία και κέρδισε το βραβείο του καλύτερου προπονητή στη δεύτερη κατηγορία, ενώ την επόμενη κιόλας σεζόν την οδήγησε στο Γιουρόπα Λιγκ μέσω της καλύτερης πορείας στην ιστορία της (5η θέση). Ο δρόμος πλέον για το βήμα παραπάνω είχε ανοίξει και ανέλαβε τα «λιοντάρια», με τα οποία κατέκτησε πέρσι το Κύπελλο (πρώτος τους τίτλος έπειτα από έξι χρόνια). Παρ’ όλα αυτά, απομακρύνθηκε εξαιτίας της κόντρας του με τη διοίκηση και έπιασε Λιμάνι, όπου είναι αναγκασμένος να κυνηγά μόνο νίκες και τίτλους. Το στοίχημα και σε αυτή την περίπτωση είναι μεγάλο, αλλά ο ίδιος έχει ένα επιπλέον κίνητρο. Αν πετύχει στον Ολυμπιακό, θα έχει κερδίσει πιθανότατα εισιτήριο για ακόμα μεγαλύτερο ευρωπαϊκό σύλλογο (αν σκεφτούμε την εξέλιξη Βαλβέρδε, Ζαρντίμ και Μίτσελ). Όσο για τα μεταγραφικά, εισηγήθηκε παίκτες που γνωρίζει προσωπικά από την Πορτογαλία (Σεμπά, Ντα Κόστα) και έχει διαθέσιμο ένα ισχυρό σύνολο. Το ζήτημα είναι να παρουσιάσει έναν ελκυστικό Ολυμπιακό, που θα διακριθεί και στην Ευρώπη.

Παναθηναϊκός: Γιάννης Αναστασίου

«Ολλανδοθρεμμένος», ο Γιάννης Αναστασίου έκανε τα πρώτα του προπονητικά βήματα δίπλα στον Χενκ τεν Κάτε, που το 2008-09 εργάστηκε στον Παναθηναϊκό. Στη συνέχεια δούλεψε στην ομάδα Νέων του Άγιαξ, ενώ είχε και ένα πέρασμα ως βοηθός από την αγγλική Ρέντινγκ. Στο δύσκολο καλοκαίρι του 2013, ο Γιάννης Αλαφούζος τού εμπιστεύτηκε τις τύχες του «τριφυλλιού». Με ελάχιστα «υλικά» δημιούργησε ένα σύνολο που κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας και την έξοδο στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Τηρουμένων των αναλογιών, επιτυχημένη ήταν και η δεύτερη σεζόν του, με αποτέλεσμα να δεχθεί πρόταση ανανέωσης και να υπογράψει έως το 2018. Τα δεδομένα, όμως, πλέον είναι διαφορετικά. Στην τρίτη του κατά σειρά χρονιά, οι απαιτήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες και ο 43χρονος είναι υποχρεωμένος να οδηγήσει το «τριφύλλι» στο επόμενο βήμα, που δεν είναι άλλο από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Οι διαδοχικοί αποκλεισμοί, όμως, από την Ευρώπη, με αποκορύφωμα την ταπείνωση από την Καμπάλα, έχουν ψαλιδίσει τη δημοφιλία του και είναι πλέον ιδιαίτερα στριμωγμένος. Θα αντέξει;

Πανθρακικός: Μανουέλ Ρόκα

Είναι ο προπονητής που έχει γράψει τα λιγότερα χιλιόμετρα στην καριέρα του. Μόλις πριν από δύο χρόνια, το καλοκαίρι του 2013, αποφάσισε να κρεμάσει τα γάντια του και προσλήφθηκε ως βοηθός του Γιώργου Βαζάκα στον Ολυμπιακό Βόλου, όπου και τερμάτισε την πορεία του ως τερματοφύλακας. Τον Οκτώβριο του 2013 έκανε το ντεμπούτο του ως πρώτος προπονητής των «ερυθρολεύκων» της Μαγνησίας. Ξεκίνησε ως υπηρεσιακός, αλλά τελικά παρέμεινε έως το τέλος της σεζόν. Τον Νοέμβριο του 2014 κλήθηκε για τη δεύτερη αποστολή του, αυτή τη φορά στον Πανθρακικό, διαδεχόμενος τον Άκη Μάντζιο. Έχοντας περάσει ως ποδοσφαιριστής και από την ομάδα της Κομοτηνής, δεν χρειάστηκε χρόνο προσαρμογής και ως παράσημο μπορεί να υπερηφανεύεται πως τη διατήρησε στη Σούπερ Λίγκα. Πολλοί δεν του έδιναν ελπίδες, αλλά έφερε εις πέρας την αποστολή του και κέρδισε ένα ακόμα συμβόλαιο.

Παναιτωλικός: Λιονέλ Πόντες

Από τα νέα πρόσωπα στη Σούπερ Λίγκα, ο 43χρονος Λιονέλ Πόντες ήρθε στην Ελλάδα με πολύ καλές συστάσεις αλλά και τον Φερνάντο Σάντος να μιλά με τα καλύτερα λόγια για την αξία του. Τα περισσότερα χρόνια της προπονητικής του καριέρας από το 2002 τα έχει περάσει ως βοηθός στη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας, από τα τμήματα υποδομής της οποίας αρχικά έκανε τα πρώτα του βήματα. Για ένα μικρό διάστημα το 2009-10 αναβαθμίστηκε σε πρώτο προπονητή στα «λιοντάρια», ενώ για τέσσερα χρόνια (2010-14) ήταν ο στενός συνεργάτης του Πάουλο Μπέντο στην Εθνική Πορτογαλίας. Την προηγούμενη σεζόν ανέλαβε τη Μαρίτιμο, την οποία οδήγησε στην 9η θέση της 1ης κατηγορίας. Φεύγοντας, πάντως, για πρώτη φορά από την πατρίδα του, ο Πορτογάλος αναλαμβάνει ένα δύσκολο έργο, αφού καλείται να αντικαταστήσει τον επιτυχημένο Μάκη Χάβο, έχοντας χάσει μάλιστα αρκετά πρωτοκλασάτα στελέχη από την προηγούμενη σεζόν.

Πανιώνιος: Μαρίνος Ουζουνίδης

Μία δεκαετία στους πάγκους συμπληρώνει φέτος ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ο οποίος τον προηγούμενο Δεκέμβριο ανέλαβε τον Πανιώνιο. Στην Πλατεία έκανε καλή δουλειά και κατάφερε υπό αντίξοες συνθήκες να διατηρήσει τον Ιστορικό στη Σούπερ Λίγκα. Το ίδιο θα προσπαθήσει να κάνει και τη φετινή σεζόν, στηριζόμενος για ακόμα μία φορά σε ένα νεανικό ρόστερ, με πλούσιο, αλλά ακατέργαστο ταλέντο. Ο 46χρονος τεχνικός έχει αποκτήσει εμπειρία από ομάδες που παλεύουν για την παραμονή και ξέρει να δουλεύει υπό πίεση και με λίγα «υλικά». Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα στους Καππαδόκες Αλεξανδρούπολης το 2004 και την επόμενη σεζόν βρέθηκε στην Ξάνθη ως βοηθός. Η τετραετία που ακολούθησε ήταν η πιο πετυχημένη, αφού στη διετή παραμονή του στον ΑΠΟΕΛ πανηγύρισε το πρωτάθλημα Κύπρου και στα επόμενα δύο χρόνια (2008-10) οδήγησε την ΑΕΛ στο Γιουρόπα Λιγκ. Ακολούθησαν κατά σειρά Ηρακλής, Ξάνθη, Πλατανιάς και Εργοτέλης, αλλά μόνο στην ομάδα της Θράκης κατάφερε να παρουσιάσει έργο.

ΠΑΟΚ: Ιγκόρ Τούντορ

Ένας ακόμα ιδιαίτερα νεαρός σε ηλικία προπονητής, που αναλαμβάνει έναν από τους «μεγάλους» του ελληνικού ποδοσφαίρου και φυσικά αποτελεί μεγάλο ρίσκο. Ύστερα από σπουδαία καριέρα στη Γιουβέντους, ο 38χρονος Τούντορ αναγκάστηκε να κόψει την μπάλα μόλις στα 30 του εξαιτίας διαδοχικών τραυματισμών και έκτοτε ξεκίνησε την προπονητική του πορεία κάνοντας σταθερά βήματα. Ξεκίνησε το 2008 ως βοηθός του Έντι Ρέχα στη Χάιντουκ Σπλιτ, από την οποία αποχώρησε το 2009, για να επιστρέψει δύο χρόνια αργότερα και να αναλάβει την Κ17. Παράλληλα, βρισκόταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα στο «Γιουβέντους Σέντερ» για να βελτιώσει τις ικανότητές του υπό τις οδηγίες του Αντόνιο Κόντε, από τον οποίο διδάχθηκε το 3-5-2, που προσπαθεί να μεταδώσει και στον ΠΑΟΚ. Τον Απρίλιο του 2013 πήρε «προαγωγή» και ως πρώτος προπονητής της Χάιντουκ την οδήγησε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κροατίας. Την περασμένη σεζόν, όμως, και συγκεκριμένα τον Φεβρουάριο, παραιτήθηκε, καθώς έχασε την επαφή με την κορυφή (άνετα πρωταθλήτρια η Ντιναμό Ζάγκρεμπ). Πλέον βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη με στόχο να αναμορφώσει τον ΠΑΟΚ και να τον οδηγήσει έπειτα από χρόνια σε τίτλους. Το ξεκίνημα και η πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ στέλνουν ελπιδοφόρα μηνύματα.

ΠΑΣ Γιάννινα: Γιάννης Πετράκης

Από τις πιο συμπαθητικές φιγούρες του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο 56χρονος Γιάννης Πετράκης έχει καταφέρει με τη δουλειά του να κερδίσει την πλειονότητα των ποδοσφαιρόφιλων της χώρας στα λίγα χρόνια που εργάζεται στο υψηλό επίπεδο. Αν και έχει δείξει εξαιρετικά δείγματα γραφής, χρειάστηκε να περιμένει μία 20ετία για να του εμπιστευτούν ομάδα της Σούπερ Λίγκας, έχοντας εργαστεί σε όλες τις μικρές κατηγορίες. Ξεκίνησε το μακρινό 1991 από τον πάγκο του Αστέρα Περάματος και στη συνέχεια πέρασε από ομάδες που αγωνίζονταν είτε στο τοπικό είτε στη Δ’ Εθνική (Ηρόδοτος, Μάλια, ΟΦΗ 94, Αστέρας Ρεθύμνου, Νέα Ιωνία, Αστέρας Τρίπολης). Το 2010 ανηφόρισε στην Αθήνα για λογαριασμό των Ιωνικού, Εθνικού Αστέρα, αλλά τελικά επέστρεψε στην Κρήτη για λογαριασμό του ΑΟΧ. Η μεγάλη ευκαιρία τού δόθηκε τον Ιανουάριο του 2013, όταν διαδέχθηκε τον Νίκο Αναστόπουλο στον ΟΦΗ. Αφού τον έσωσε, ανέλαβε τον Εργοτέλη, για να μονιμοποιηθεί τελικά στον ΠΑΣ Γιάννινα, όπου βρίσκεται από τον Ιανουάριο του 2014. Στον «Άγιαξ της Ηπείρου» έχει ήδη παρουσιάσει σημαντικό έργο και το ίδιο θα προσπαθήσει να κάνει και φέτος, έστω και αν θα πρέπει για ακόμα μία χρονιά να παρουσιάσει έναν ΠΑΣ δίχως ουσιαστική μεταγραφική ενίσχυση.

Πλατανιάς: Γιώργος Παράσχος

Πρόκειται για τον μεγαλύτερο σε ηλικία προπονητή της Σούπερ Λίγκας. Ο 63χρονος πολύπειρος Γιώργος Παράσχος ανέλαβε τον Πλατανιά τέσσερις στροφές πριν από το περσινό φινάλε και με απολογισμό 3-1-0 τον κράτησε στη μεγάλη κατηγορία. Η παραμονή σε συνδυασμό με τα πολλά παράσημα που έχει κερδίσει στην καριέρα του ήταν και τα δύο σημαντικά στοιχεία για να ανανεωθεί το συμβόλαιό του στην ομάδα του Μάλεμε. Μια ματιά στο βιογραφικό του αρκεί για να αντιληφθεί κανείς ότι έχει δουλέψει παντού. Από την Αναγέννηση Καρδίτσας και την Καβάλα μέχρι τον ΠΑΟΚ και τον Άρη. Τα καλύτερά του χρόνια, ωστόσο, τα πέρασε στην Χαλκηδόνα, που μετατράπηκε σε Ατρόμητο εξασφαλίζοντας μάλιστα και την ευρωπαϊκή παρουσία στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Αν, πάντως, κάποιος γνωρίζει καλά τι θα πει μάχη για την παραμονή, αυτός είναι ο Παράσχος, έχοντας δώσει αμέτρητες στους πάγκους ομάδων όπως ο Λεβαδειακός, ο Πανιώνιος, η Ξάνθη, ο ΠΑΣ Γιάννινα, ο Ηρακλής, ο ΟΦΗ, ο Πανηλειακός και ο Ακράτητος.

SKODA Ξάνθη: Ραζβάν Λουτσέσκου

Αντικατέστησε πέρσι στις αρχές της σεζόν τον Σάκη Τσιώλη και, παρά τις αρχικές μουρμούρες, ο Χρήστος Πανόπουλος θα πρέπει να είναι απόλυτα ικανοποιημένος με την πρόσληψη του 46χρονου Ρουμάνου. Με βαριά κληρονομιά το όνομά του (γιος του σπουδαίου Μιρτσέα Λουτσέσκου), αλλά χωρίς ιδιαίτερες εμπειρίες εκτός της πατρίδας του, κατάφερε να οδηγήσει την Ξάνθη μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας αλλά και να την απομακρύνει γρήγορα από τους μπελάδες που είχε περάσει την προηγούμενη χρονιά, όταν σώθηκε στα μπαράζ. Δικαίως κέρδισε ένα νέο συμβόλαιο και πλέον καλείται να ανεβάσει ακόμα πιο ψηλά την Ξάνθη. Βρίσκεται στους πάγκους από το 2003, όταν ανέλαβε την Μπρασόφ, στην οποία, μαζί με τη Ραπίντ Βουκουρεστίου, έχει μοιράσει τον περισσότερο χρόνο της καριέρας του. Χάι λάιτ αποτελούν οι δύο κατακτήσεις Κυπέλλου με τη Ραπίντ αλλά και η τρελή πορεία της έως τους «8» του ΟΥΕΦΑ το 2006. Για δύο χρόνια, μάλιστα, έχει εκτελέσει χρέη ομοσπονδιακού τεχνικού στην Εθνική Ρουμανίας.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ